Maker: Betsy Klabbers
Cursus: Tekenen/Schilderen
De tijd was op, we moesten naar het volgende werkstuk.
__________
Eerste ontvanger is Diederik Grootjans
Diederik is dé portretschilder van Nijmegen. Heeft al vele bekende koppen geportretteerd. Is bekend van het project Het portret van jong en oud waarbij honderden jonge en oudere mensen een portret van elkaar maken.
< Door onze 'Razende Reporters' van de Lindenberg, fotografie: Theo, tekst: Patrick >
Do. 10 mei 2012 14:23:42 +0200 51°50’11.17”N / 5°52’39.94”O
Afbreken maar
Voor Betsy Klabbers geen artistieke vertwijfelingen om haar Zittend Naakt als onaf werkstuk op reis te sturen. ‘De tijd was op. We moesten naar het volgende werkstuk.’ Ja, dat kan natuurlijk ook.
Wonderlijk genoeg ervaart Diederik Grootjans het schilderij als juist heel erg af.
‘Zó af en klaar dat ik dacht: hier kan ik niks meer aan toevoegen.
Gedrieën bekijken we een tamelijk donker ‘Zittend Naakt’, staand op een schildersezel in een zee van potjes verf en, in een ruimte bezaaid met kleine schilderijtjes van fietsen, portretten, stadsgezichten, naakt en jawel... muizen.
De steunplaat achter het schilderij is even hard in dezelfde kleur meegeschilderd als het werk zelf.
‘Wat dat nodig?’
‘Niet echt. Maar het doet iets met hoe je licht en donker ervaart in het schilderij.’
‘Oh. Dat vind je belangrijk?’
‘Ja. Ik werk altijd vanuit licht en donker. Niet vanuit kleur.’
‘Als dit werk zo af is, wat heb je er dan mee gedaan?’
‘Ik heb het afgebroken.”
‘Sorry?’
Fotograaf Theo kijkt ook even verbaasd op vanachter de camera.
Horen we dit goed? Diederik oogt zeker van zijn zaak, dus ja, dit horen we goed.
‘Kijk, als iets af is, kun je niks meer. Dan moet je het eerst verstoren. De vastheid doorbreken, over de lijnen gaan. Afbreken en opnieuw opbouwen.’
‘Maar waar begin je dan te eh... breken?
‘Met licht en donker. Waar leg je de nadruk op? Deze en deze lichte partijen vind ik belangrijk, dat maak je duidelijk door de rest donkerder te maken.’
Zijn vinger schaatst over het schilderij, langs alle plekken die er voor hem toe doen. Vanaf de schildersezel kijkt het Naakt ons ineens bepaald anders aan. Zeg maar uitdagender.
‘Dit werk gaat over een paar dagen weer op reis. Wil je degene na jou nog iets meegeven?’
‘Ja. Ga vooral je gang. Scheur het in stukken, maak er een mozaïek van of een papierbouwwerk. Doe wat je wilt. Vernietig het en bouw iets nieuws op.
Kijk, dat gaan we dus zien.
< Patrick & Theo >
Foto's van Diederik:
__________
Tweede ontvanger is Frans Drummen
Frans is een kunstenaar uit de Krayenhoff-kazerne: zie http://www.fransdrummen.nl/
< Door onze 'Razende Reporters' van de Lindenberg, fotografie: Theo, tekst: Patrick >
Do. 24 mei 2012 16:09:36 +0200 51°50’05.16”N / 5°52’15.62”O
Suggestie van een lichaam
De Razende Reporters in de tropen! Een felle middagzon brandt onverbiddelijk door de mooie, hoge ramen van het bloedhete atelier van Frans Drummen. Zojuist zijn we binnengevallen om te zien hoe Frans het aan hem toevertrouwde onaffe werkstuk een stap verder helpt. De gastvrij toegeschoven glazen thee, maken de hitte enigszins dragelijk.
We staren naar Zittend Naakt, dat loom ligt te lonken in de zon.
‘Ik ben het met Diederik eens, dit werkstuk was al af. Het voelt als een goeie oefentekening, sommige dingen zijn geslaagd. Dat heb ik geprobeerd vast te houden. Ik heb het getransformeerd.’
De schaduw van het raamkozijn trekt verkoelende strepen over het werkstuk, wat fotograaf Theo weer in alle staten brengt: ‘Laat liggen! Laat liggen!’ klinkt het geestdriftig van achter de klikkende camera. Frans laat het nog maar even liggen.
‘Getransformeerd?’
‘Ja, het beeld een andere draai geven. En dat kan gemakkelijker met ander materiaal. Ik heb een montagetechniek gebruikt en de figuur opnieuw ingevuld met stukken afvalkarton.’
Frans vertelt trefzeker in pakkende volzinnen. Hij is duidelijk gewend te praten over zijn werk en het maakproces.
‘Met dat karton ben ik vooral bezig geweest met de lijnvoering. En dan niet netjes uitknippen op de lijn. Nee, dat je het knipproces ook ziet, dat is leuk. Het geeft aanknopingspunten voor de verbeelding.’
Het werkstuk is intussen verplaatst naar meer schaduw, dat kijkt meteen een stuk rustiger.
‘Het gezicht laat je zo?’
‘Ja, eerst had ik wel de neiging om met de viltstift er in te tekenen. Maar waarom eigenlijk? Iedereen ziet het toch wel. Laat het maar de suggestie van een lichaam.’
‘Suggestie? Je stuurt haar nu weg met een aardig decolleté.’
‘Nou, eerst was die hele borstpartij vrij, ik vind het mooi. Maar dat werd me toch te bewust, te overdreven. Iets ervan moest intact blijven. Vind ik wel.’
Hij onthult meteen naar wie het werkstuk doorreist: naar Sara, sinds een half jaar werkzaam in zijn atelier.
‘Zij heeft een andere verbeelding. Ik weet zeker dat ze er weer een andere draai aan geeft.’
Zittend Naakt blijft nog in de tropen, wachtend op Sara’s draai. Dat gaan we zien.
< Patrick & Theo >
__________
Derde ontvanger is Sarah Damminga
Sarah studeert aan de Unit Academie in Nijmegen en gaat volgend jaar naar de kunstacademie in Arnhem. Zij werkt bij Frans als stagiare in het atelier.
Sarah: "Hoi! Ik ben Sarah Damminga en loop, zoals als al verteld was, stage bij Frans Drummen. Ik heb na hem het werk overgenomen en ben er mee verder gegaan. Ik vond het in eerste instantie best heel moeilijk en eng om over het werk van anderen je eigen ding aan te brengen.
Uiteindelijk heb ik besloten om meer details in het beeld van Frans te maken. Bijvoorbeeld door de vrouw een oog te geven en ook knipte ik een stuk hoofd uit een foto met een lucht vol wolken. Ik moest denken aan de uitspraak ‘met je hoofd in de wolken (lopen)’ omdat ik haar iets dromerigs vind hebben. Daarbij wou ik graag iets met de achtergrond doen. Dus heb ik na veel wikken en wegen besloten haar te laten zingen. Ook heb ik over de wat drukke patronen die Frans heeft gebruikt bruin papier geplakt om het in mijn beleving een rustiger beeld te maken.
De tekening is nu doorgegeven aan Philo van Wamel, kunstenares die ook haar atelier in de Krayenhoff kazerne heeft. Zij maakt tekeningen en schildert en geeft workshops op de Kazerne (aan kinderen en volwassenen).
Als u geïnteresseerd bent in meer van mijn werk neemt u dan een kijkje op mijn blog: http://www.zjetede.blogspot.com/".
__________
Vierde ontvanger is Philo van Wamel
< Door onze 'Razende Reporters' van de Lindenberg, tekst: Patrick >
Ma. 2 jul 2012 12:32:16 +0200 51°50’05.16”N / 5°52’15.62”O
Uitpiepend decolleté
Deze Razende Reporter dacht bij Philomena van Wamel op bezoek te gaan bij Zittend Naakt, maar die bleek alweer doorgereisd naar de volgende bestemming: Annelies Reijers. Wat volgt is dan ook een wonderlijk gesprek, over een werkstuk dat er niet is en aanpassingen die we niet zien.
Philomena – zeg maar Philo – verontschuldigt zich uitgebreid voor alle drukte, nog voor ik maar één stap in haar atelier zet.
Tegelijkertijd is ze levendig in gesprek met twee jonge kunstenaars op de bank en schakelt moeiteloos van taal; ‘I don’t have whites, maar je kunt wel wit kopen bij Pro-Art.’ En oja - weer richting mij - sorry maar er komt straks iemand oud werk ophalen. Dit is Philo’s eerste vakantiedag.
Als de jonge kunstenaars de deur zijn uitgepraat en de koffie loopt, heeft Philo geen vragen nodig om los te gaan.
‘Eerst heb ik er een halve week naar gekeken. Er was al zoveel moois aanwezig. Ik was meteen gefascineerd door dat hele bewegingsapparaat, al dat scharnierende. Het lijkt wel Bauhaus, dat Triadische ballet van Oskar Schlemmer. Ken je dat? Frans gaf lijnvoering in de vlakken, ik heb lijnvoering in de schanieren gebracht.’
Ze vult de mokken met koffie en bekent de laatste nachten te dromen van haar Aikido-examen. Ze is er zenuwachtig om.
‘Waarschijnlijk is het vandaag.’
‘Hoezo waarschijnlijk? Dat weet je toch?’
‘Nou, de leraar bepaalt het moment en dat zegt ie niet vooraf.’
‘Sarah heeft met haar wolkenhoofdje een mooi romantisch stukje toegevoegd. Dat bracht mij er toe dat ik wilde schilderen. Maar omdat ik vooral met dat bewegingsapparaat bezig was, moest ik de lijnen wel doortrekken naar het hoofd. Omdat die lijnen nogal fors waren, heb ik er later weer in geschilderd. Achteraf vind ik het wel jammer dat ik het gezicht geverfd heb. Het abstracte oog van Sarah was zo mooi, het zei alles al van een gezicht.’
Ze praat, drinkt koffie, steekt een sigaret op en speelt al die tijd gedachteloos met een zwart doekje, als een geborduurde gebedsketting.
‘Omdat eigenlijk alleen die borsten het enig echt opvallende aan kleur was, vond ik die er ranzig tussenuit piepen.’
‘Ranzig?’
‘Ja. Alles is abstract, behalve het decolleté. Ik bedoel, kijk als ík mezelf helemaal bedek...’
Ter illustratie wikkelt ze zich in een grijzig schildersschort, en drukt met de bovenarmen haar borsten tot een extra diep decolleté. Haar punt is duidelijk.
‘Nou, dat wil er zo wel tussen uit piepen! Daarom dacht ik; toch maar even wat felle kleurtjes toevoegen, om de aandacht wat te te verdelen.’
Op de deur van haar atelier klopt alweer het volgende bezoek.
‘Binnen! Ga zitten, ben nog even bezig. Ik ben zó benieuwd wat Annelies er mee doet. Ze zei: ‘ik ben de hele zaak aan het deformeren.’ Spannend!
Dat Triadische ballet van Schlemmer, ik heb dat nog gezien, ergens begin jaren 80. Zo lang geleden alweer. Ik verbijster me soms dat de jaren zo doorgaan.’
Ze neemt een slok koffie.
‘Frans vond het werk mooi. De beste waardering die je kunt krijgen, is van een collega.’
Ondergetekende heeft er niks meer aan toe te voegen.
< tekst: Patrick >
__________
Vijfde ontvanger is Annelies Rijers
Annelies: "Ik heb het werkstuk van Philo van Wamel ontvangen en kreeg de gelegenheid om het werkstuk af te maken.
Omdat ik de laatste jaren vnl. ruimtelijk werk maak had ik gelijk bij het zien van het werkstuk de behoefte om erin te gaan snijden en heb dat ook gelijk gedaan! Ik heb de 'muziekballon' uitgeknipt en het aan de achterkant beschilderd met een blauwe lucht en het weer bevestigd in de ontstane ruimte.Ook heb ik het figuur een rechter oog gegeven en de hand en voet van een witte laag verf voorzien!
Het totale beeld heeft voor mij iets dromerigs en speels! Het werk heb ik op een houten kistje geplakt zodat het van de muur af komt te hangen voor het ruimtelijke effect.Ik heb er met zeer veel plezier aan gewerkt en vond het een hele eer het werk te mogen afmaken!
Het ruimtelijke effect is op de foto's helaas niet duidelijk te zien dus des te meer reden om te gaan kijken naar de expo van de Lindenberg binnenkort!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten